به منظور مبارزه با پولشویی و جلوگیری از تأمین مالی تروریسم و همچنین فراهم آوردن تمهیدات لازم برای اجرای بند الف از ماده ۷ قانون مبارزه با پولشویی (مصوب دوم بهمن ماه ۱۳۸۶مجلس شورای اسلامی) و فصل دوم آیین نامه اجرایی قانون مبارزه با پولشویی موضوع تصویب نامه شماره ۱۸۱۴۳۴/ت ۴۳۱۸۲ک مورخ ۱۴/۹/۱۳۸۸وزیران عضو کارگروه تصویب آیین نامههای مربوط به قانون مبارزه با پولشویی، «دستورالعمل شناسایی متقاضیان خدمات بیمه ای » به شرح ذیل ابلاغ میشود: ماده ۱) اصطلاحات و عبارات به کار رفته در این دستورالعمل به شرح زیر تعریف میشوند:
۱-۱- قانون: قانون مبارزه با پولشویی – مصوب ۲/۱۱/۱۳۸۶ مجلس شورای اسلامی.
۲-۱- آئیننامه: آییننامه اجرایی قانون مبارزه با پولشویی مصوب ۱۴/۰۹/۱۳۸۸ و اصلاحات بعدی آن.
۳-۱- شورا: شورای عالی مبارزه با پولشویی موضوع ماده ۴ قانون.
۴-۱- دبیرخانه: دبیرخانه شورایعالی مبارزه با پولشویی موضوع تبصره ۱ ماده ۴ قانون.
۵-۱- واحد اطلاعات مالی: واحدی ملی، متمرکز و مستقل که مسئولیت دریافت، تجزیه و تحلیل و ارجاع گزارشهای عملیات مشکوک به مراجع ذیربط را به عهده دارد؛ به شرح مذکور در ماده ۳۸ آییننامه.
۶-۱- واحد مبارزه با پولشویی: واحدی است مستقر در شرکت که به عنوان متولی مبارزه با پولشویی، عهدهدار تکالیف مقرر در مواد ۱۸ و ۱۹ آییننامه میباشد.
۷-۱- بیمه مرکزی: بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران.
۸-۱- مؤسسه بیمه: هر یک از مؤسسات بیمه مستقیم یا اتکایی که دارای مجوز فعالیت از بیمه مرکزی می باشند.
۹-۱- شرکت: بیمه مرکزی و هر یک از مؤسسات بیمه موضوع بند ۸-۱.
۱۰-۱- بیمهنامه یا قرارداد بیمه: سندی کتبی مشتمل بر مشخصات و تعهدات بیمهگر و بیمهگذار و شرایط عقد بیمه.
۱۱-۱- بیمهگذار: شخص حقیقی یا حقوقی است که مشخصات وی در بیمهنامه یا قرارداد بیمه ذکر گردیده و متعهد پرداخت حق بیمه است.
۱۲-۱- حقبیمه: وجهی که بیمهگذار بابت تعهدات بیمهگر به وی میپردازد.
۱۳-۱- الحاقیه: سندی که هر گونه تغییر در بیمهنامه یا قرارداد بیمه از طریق آن صورت می گیرد و جزء لاینفک بیمه نامه محسوب میشود.
۱۴-۱- خدمات بیمهای: شامل عرضه بیمه مستقیم و اتکایی، خدمات واسطهگری بیمه و خدمات ارزیابی خسارت بیمهای.
۱۵-۱- عرضه کننده خدمات بیمهای: شامل بیمه مرکزی، موسسات بیمه مستقیم و اتکایی، نمایندگان بیمه، دلالان رسمی بیمه و ارزیابان خسارت بیمهای.
۱۶-۱- متقاضی خدمات بیمهای: هر شخص حقیقی یا حقوقی یا نماینده قانونی ایشان که برای استفاده از خدمات بیمهای، به عرضهکننده خدمات بیمهای مراجعه میکند.
۱۷-۱- فرم پیشنهاد بیمهنامه: فرم تقاضای خرید خدمات بیمه ای که توسط متقاضی خدمات بیمه ای تکمیل شده و در اختیار عرضه کننده خدمات بیمه ای قرار می گیرد.
۱۸-۱- صندوق پست الکترونیک: صندوق پست مبتنی بر فضای مجازی است که شرکت پست جمهوری اسلامی ایران به تمامی اشخاص حقیقی و حقوقی براساس شماره ملی و شناسه ملی اعطا مینماید.
۱۹-۱- شناسه اختصاصی: شناسه منحصر به فردی است که هر شخص فقط یکبار جهت استفاده از خدمات بیمهای باید اخذ نماید. مسئولیت صدور این شناسه با شرکت میباشد.
۲۰-۱- خدمات پایه: خدماتی که طبق مقررات، پیش نیاز و لازمه ارایه سایر خدمات در شرکت میباشد. اخذ شناسه اختصاصی از خدمات پایه محسوب میشوند.
۲۱-۱- شناسایی: تطبیق و ثبت مشخصات اظهارشده توسط متقاضی خدمات بیمهای با مدارک شناسایی و در صورت اقدام توسط نماینده یا وکیل وی علاوه بر ثبت مشخصات وکیل یا نماینده، ثبت مشخصات اصیل در فرمهای مربوط به متقاضی خدمات بیمهای به هنگام ارائه خدمات.
۱-۲۱-۱- شناسایی اولیه: تطبیق و ثبت مشخصات اظهار شده توسط متقاضی خدمات بیمهای با مدارک شناسایی و در صورت اقدام توسط وکیل یا نماینده قانونی، علاوه بر ثبت مشخصات وکیل یا نماینده قانونی، ثبت مشخصات اصیل.
۲-۲۱-۱- شناسایی کامل: شناسایی دقیق متقاضی خدمات بیمهای به هنگام ارایه خدمات پایه به شرح مذکور در این دستورالعمل.
۲۲-۱- سقف مقرر: به شرح مندرج در بند ز ماده ۱ آیین نامه؛
۲۳-۱- شناسه ملی اشخاص حقوقی: شماره منحصر به فردی که بر اساس تصویبنامه شماره ۱۶۱۶۹/ت۳۹۲۷۱ه مورخ ۲۹/۱/۱۳۸۸ هیات محترم وزیران به تمامی اشخاص حقوقی اختصاص مییابد.
۲۴-۱- شماره فراگیر اشخاص خارجی: شماره منحصر به فردی که مطابق تصویبنامه شماره ۱۶۱۷۳/ت۴۰۲۶۶ه مورخ ۲۹/۱/۱۳۸۸ هیات محترم وزیران به تمامی اتباع خارجی مرتبط با جمهوری اسلامی ایران توسط پایگاه ملی اطلاعات اتباع خارجی اختصاص مییابد.
۲۵-۱- اقامتگاه قانونی شخص حقوقی: به اقامتگاه قانونی ثبت شده در پایگاه شناسه ملی اشخاص حقوقی مستقر در سازمان ثبت اسناد و املاک کشور اطلاق میشود.
۲۶-۱- ساها (سامانه احراز هویت اشخاص): سامانهای مستقر در وزارت امور اقتصادی و دارایی است که از طریق ارتباط با پایگاههای ذیربط (از قبیل سازمان ثبت احوال کشور، سازمان ثبت اسناد و املاک کشور، شرکت پست، سازمان امور مالیاتی) پاسخ به استعلام شرکتها در مورد احراز هویت اشخاص مختلف و نشانی آن ها را تسهیل مینماید.
ماده ۲) ارایه هرگونه خدمات بیمهای منوط به دارا بودن شناسه اختصاصی میباشد. هر متقاضی خدمات بیمهای باید تنها دارای یک شناسه اختصاصی منحصر به فرد در هر موسسه باشد.
تبصره: شناسه اختصاصی می تواند یکی از شماره های یکتا (شماره ملی، شناسه ملی و شماره فراگیر اشخاص خارجی) باشد.
ماده ۳) قبل از ارایه هرگونه خدمات پایه لازم است نسبت به شناسایی کامل متقاضی خدمات بیمهای اقدام شود.
ماده ۴) شناسایی متقاضی خدمات بیمهای بر حسب نوع خدمات مورد تقاضای وی به دو نوع شناسایی اولیه و شناسایی کامل تقسیم میشود.
۱-۴– شناسائی اولیه شخص حقیقی:
شرکت موظف است هنگام ارایه تمامی خدمات به متقاضی خدمات بیمهای نسبت به شناسایی اولیه وی – به شـرح مندرج در این دستورالعمل – اقدام نـموده و اطلـاعات آن را در سیستمهای اطلاعاتی ثبت نماید. اطلاعات مورد نیاز شامل نام و نام خانوادگی، شماره ملی، تاریخ تولد، نام پدر، نشانی کامل، کدپستی محل سکونت، شماره تلفن و صندوق پست الکترونیک میباشد. شرکت موظف است پس از اخذ اطلاعات فوق از متقاضی خدمات بیمهای آنها را با مندرجات اصل کارت ملی وی تطبیق نماید.
تبصره: مدارک شناسائی اشخاص حقیقی خارجی عبارتند از:
۱. گذرنامهای که تاریخ انقضاء آن تمام نشده باشد و دارای اجازه اقامت معتبر باشد،
۲/ دفترچه پناهندگی معتبر صادره نیروی انتظامی،
۳/ کارت هویت معتبر و کارت خروجی مدت دار (آمایش) معتبر صادره وزارت کشور
۲-۴– شناسائی اولیه شخص حقوقی:
شناسائی اولیه شخص حقوقی براساس شناسه ملی و کدپستی اقامتگاه قانونی شخص حقوقی (مذکور در آئین نامه الزام استفاده از شناسه ملی اشخاص حقوقـی) و تطبیق آن با مدارک معتبر صـورت میگیرد.
تبصره: لازم است شخص حقیقی معرفی شده از سوی شخص حقوقی متقاضی خدمات غیرپایه نیز مطابق مقررات بند ۱-۴- مورد شناسائی اولیه قرار گیرد.
۳-۴– شناسائی کامل شخص حقیقی:
شرکت موظف است هنگام ارایه خدمات پایه به اشخاص حقیقی؛ علاوه بر شناسایی اولیه؛ نسبت به شناسایی کامل وی ظرف ۱۵ روز کاری اقدام نماید. شناسایی کامل شخص حقیقی از طریق دریافت اطلاعات مندرج در کارت ملی و استعلام صحت آن از طریق ساها صورت می پذیرد.
۴-۴– شناسائی کامل شخص حقوقی:
هنگام ارایه خدمات پایه به اشخاص حقوقی، شرکت موظف است علاوه بر شناسایی اولیه، نسبت به شناسائی کامل وی اقدام نماید. شناسایی کامل شخص حقوقی از طریق دریافت اطلاعات و مدارک لازم و استعلام صحت آن از طریق ساها صورت می پذیرد.
تبصره: لازم است شخص حقیقی معرفی شده از سوی شخص حقوقی متقاضی خدمات پایه نیز مطابق مقررات بند ۳-۴- مورد شناسائی کامل قرار گیرد.
ماده۵) در صورت کشف مغایرت پس از استعلام، لازم است ضمن اطلاع رسانی از روشهای مقتضی به مشتری از وی درخواست شود تا نسبت به رفع مغایرت اقدام نماید. در صورت عدم اصلاح مشخصات ظرف دو ماه ، ضمن توقف ارائه خدمت مراتب به واحد اطلاعات مالی گزارش شود.
ماده ۶) در صورتی که حق بیمه پرداختی توسط متقاضی خدمات بیمهای در یک قرارداد بیمهای بیشتر از سقف مقرر باشد، شرکت موظف است نسبت به تعیین سطح فعالیت متقاضی خدمات بیمه اقدام نماید. لازم است برآورد سطح فعالیت مورد انتظار وی مطابق دستورالعمل جداگانهای که توسط دبیرخانه ارائه خواهد شد، تنظیم شود بگونهای که امکان شناسایی و گزارش عملیاتی که با سطح فعالیت تعیین شده مغایرت دارد، فراهم گردد.
تبصره۱: سازمانهای دولتی و اشخاص حقوقی که بیش از ۵۰ درصد سهام آنها متعلق به دولت است از تعیین سطح فعالیت معاف هستند.
تبصره ۲: در صورت مخدوش بودن و یا وجود ابهام در خصوص اصالت مدارک شناسایی ارایه شده توسط متقاضی خدمات بیمه ای، متصـدیان شناسایی در شرکت موظـف هستند با تحقـیق از سایر پایگاههای ذیربط، اخذ مدارک معتبر – طبق مقررات این دستورالعمل- و یا استعلام از مراجع ذیربط، نسبت به رفع ابهام و شناسایی متقاضی خدمات بیمه ای اقدام نمایند. در صورت عدم ابهام، لازم است موضوع به واحد اطلاعات مالی گزارش شود.
تبصره ۳: در صورت اطمینان از جعلی یا غیر واقعی بودن مشخصات، شرکت موظف است علاوه بر جلوگیری از ادامه خدمات، مراتب را بلافاصله در همان روز کاری به واحد اطلاعات مالی گزارش دهد.
تبصره۴: در صورت عدم ارائه اطلاعات و مدارک، پائینترین سطح فعالیت در نظر گرفته میشود. در صورتیکه حق بیمه پرداختی با سطح فعالیت اظهار شده توسط مشتری تناسب نداشته باشد، به عنوان گزارش معامله مشکوک به واحد اطلاعات مالی گزارش میشود.
ماده۷) در موارد زیر باید تعیین سطح فعالیت مشتری مجدداً صورت پذیرد:
۱. در صورتیکه ظن به انجام عملیات پولشوئی توسط مشتری وجود دارد.
۲/ در صورتیکه حق بیمه پرداختی یا نوع بیمه با سطح فعالیت مشتری مطابقت نداشته باشد.
۳/ در صورتیکه تغییر عمدهای در خصوص نوع فعالیت و با ترکیب مالکیت اشخاص حقوقی رخ دهد.
۴. در صورت گذشتن ۳ سال از تعیین سطح قبلی
۵. در صورت درخواست واحد اطلاعات مالی
ماده۸) شرکت باید اطلاعات اخذ شده از متقاضی خدمات بیمهای را با مندرجات مدارک شناسایی معتبر تطبیق داده و از صحت آن اطمینان حاصل نمایند.
الف) تنها مدرک شناسایی معتبر برای اشخاص حقیقی کارت ملی است.

ب) مدارک شناسایی معتبر برای اشخاص حقوقی عبارتند از:
۱. گواهی نامه ثبت شرکت؛
۲/ اظهارنامه ثبت شرکت؛
۳/ شرکت نامه؛
۴. اساسنامه؛
۵. روزنامه رسمی.